Mijn huis
Is mijn thuis
Al hangt er een deur scheef
Dit is mijn plek waar ik leef
Hier ben ik de koningin
Woon samen met mijn hofhouding, mijn dierengezin

Deze tekening is, zoals gewoonlijk
Heel persoonlijk
Wat ik met dit exemplaar wil zeggen
Valt in woorden niet uit te leggen
Ik heb deze tekening zelf gemaakt
Maar word door deze geroerd, geraakt

Het is maandagmorgen, het is feest
Want… ik creëerde mij eigen tijdgeest
Al mijn spanning en tijdsdruk stop ik erin
Als ik laag in mijn energie zit, dan neem ik dit als elixer weer in
Zo is het een circulair systeem, en ik noem ‘m Aladdin
Ik neem er ook patent op.. dit is pas het begin!

Vaak.. lijkt er niet genoeg tijd
Voor gekkigheid
Maar.. alles is dor
Zonder humor
Dus.. ga er voor, doe es gek
Ga al lachend op je bek

Vegen voordat de sneeuw komt…
Dan kan sneeuw vallen op schone ondergrond
Ik glimlach er om
Het klinkt zo heerlijk dom
Ik hou van beweging die iets in beweging zet
Dus… heb ik voor het vallen van de sneeuw al sneeuwpret

Ik zou toch zo’n zin krijgen
Om een ketting te gaan rijgen
M’n gedachten laten dwalen
Tijdens het rijgen van kleurige kralen
Gewoon, om het leven te vieren
En m’n huis vrolijk te versieren

Ontplooien is dat hetzelfde als strijken?
Dat is een ander gezichtspunt… even her-ijken
Zaken glad strijken, roept weer een andere associatie op
Zo zet een woord alles op z’n kop
Taal is zo fijn om mee te spelen
Nu eerst maar verder met lakens uitdelen…

Als ik maar 1 zorg heb, wat ben ik dan gelukkig!
De afgelopen dagen was ik best een beetje nukkig
Die ene zorg, die gaat niet over vandaag of zelfs morgen
Die ene zorg, die wil al voor de Magriet van overmorgen zorgen
Het lijkt zo gewoon om naar zekerheid te streven
Alleen… 1 ding… het leven is niet bedoeld om te overleven…

Misschien een beetje raar
Maar.. ik ben een bomen knuffelaar
Heel handig in deze tijd, en ook belangrijk
Voor de goede orde… het is een berk, geen eik
Nu alleen, hoor ik wat anders zoemen…
Een mega groot verlangen naar bloemen

Nieuwe ronde, nieuwe kansen
Het nieuwe dagtekeningen boek van Jansen…
Soms.. schaam ik me voor mijn slakkengang
Duurt ’t me allemaal veel te lang
Maar.. mijn dagtekeningen zijn ‘t (slakken)spoor wat ik achterlaat
Het houdt me op en… van de straat