Deze dagtekening kwam uit het niets
Misschien kun jij me vertellen: wat is het voor iets?
Is het een kermisattractie, of staat het voor het leven?
Dat het betekent, neem het stap voor stap, het duurt maar zo even
De klim naar boven is vaak zwaar, daarna de beloning in de vorm van een kabelbaan
Dan ben je opnieuw beneden en begin je lekker van voren af aan…

En nu is het november, de wind heeft vrij spel
Maakt lekker een einde aan kommer en kwel
Keltisch nieuwjaar, voor mij is het feest
Niet omkijken meer: geweest is geweest
Denken is lijden, gedachten gaan op stop
De wind in mijn haren, feestelijke leegte in mijn kop

Thuis ben ik de baas
In mijn eigen kaas
Heb van mijn wereld kaas gegeten
Ik ben expert, ik kan het weten
Thuis gelden mijn regels, het zijn er geen
Ruimte, vrijheid, plezier, mijn dieren, genoeg en nooit alleen

Mijn huis is als een tweede huid, we lijken op elkaar
Al zit er soms een deurtje scheef, of groeit er ook een haar
Veel weg zijn uit mijn huis doet pijn, al heeft het goede reden
Mijn huis zorgt voor heelheid in mij, houdt mijn hoofd boven en mijn voeten beneden
Vandaag nog even werken, buitenshuis
Komend weekend dan weer heerlijk thuis!

Flexibel als een pen
Dat is hoe ik ben
Soms laat het leven je verrassen
Dan hoef je alleen maar aan te passen
Dus… ik oefen in mijn buigzaamheid
Zo raak ik mijn plezier niet kwijt

Opnieuw een bloem op de woensdag
Zodat je elke week een aanvulling op je boeket ontvangen mag
Een bloem is als een teken van hoop in deze tijd
Waarin de mens onder, niet zelfgekozen, eenzaamheid lijdt
Ik stuur een beetje vertrouwen, in al wat ligt binnen onze macht
Je bent niet hulpeloos, óók nu niet, geloof in eigen kracht

Dagtekening 501, ik geniet nog even van de roem
Maar er is iets gaande wat ik nu ook benoem
De inspiratie en tekenplezier roepen heel hard mijn naam
Ze gooien hun aubade en steentjes tegen het raam
Mijn hartsverlangen laat zich niet meer intomen
Ik wil inspireren en blij maken, daar is niet meer aan te ontkomen

Eindelijk! Daar issie dan, wat ik al een poosje voorspelde
Toen ik in al mijn boekjes keek en even heel goed natelde
Toen ik begon, had ik het nooit kunnen bedenken, ben jij bedonderd…
Maar.. nu zit ik dan toch ‘zomaar’ op dagtekening, nummer 500!
Hoe ik dit ga vieren, dat weet ik nog niet, misschien hebben jullie een idee…
Anyway… mijn trein stopt niet meer, als je me volgt, dan reis je mee!

Wintertijd…
Tijd voor gekkigheid
Lekker aan het knutselen met pompoen en winterpeen
Want… het is bijna Halloween
Hoor… gefluister…
Van stemmetjes in het duister…

Het is zaterdag, ik ga herfsten, trek mijn alleroudste kleren aan
Het is mijn afscheid van de zomer, dus laat mij lekker begaan
Pak een veger en een blik, ik ga ook lekker schrobben
Weg met rag en zomerspullen, geen tijd ook om te tobben
Ben zo blij met dit kikkerland, met elk seizoen haar charme
Na vandaag is de oogst die overblijft voor hen die mijn hart verwarmen